KARA TAÇ VE KARA GÜL Anarko-Monarşizm ve Anarko-Mistisizm
Hakim Bey Uykudayken sadece iki hükümet biçimi düşleriz - anarşi ve monarşi. İlksel kök bilinç politikadan anlamaz ve oyunu kurallarına göre oynamaz. Demokratik bir rüya? sosyalist bir rüya? İmkansız. Ya REM'lerim düşey kehanetimsi vizyonlar ya da sadece Viyana'ya özgü arzu tatminleri sunuyor; gecelerimi sadece krallar ve vahşi insanlar süslüyor. Monadlar ve nomadlar. Solgun gün (hiçbir şeyin kendi ışığıyla parıldamadığı) sinsice sokulur, çaktırmadan yaklaşır ve hüzünlü ve feri gitmiş gerçeklikle uzlaşmamızı önerir. Ama düşlerde aşk ve büyücülük dışında hiçbir şeyle yönetilemeyiz ki bunlar da kaos büyücülerinin ve sultanların maharetleridir. Yaratmayan ve oynayamayan, yalnızca çalışabilen bir toplum da sanatçıya da anarşi ve monarşi dışında bir seçenek kalmaz. Tıpkı rüyacı gibi onlar da kendi algılarına sahip çıkmalı ve hükmetmelidir ve bunun için alelade toplumsalı "zalim bir Müz' e" kurban etmelidirler. "Adilane" bir muamele gördüğünde sanat öl...
